Peré téh biasana mah osok bareng reujeung ngala pepelakan. Lamun keur tatanén cikur, dina waktu peré téh osok kaparengan keur ngala cikur. Nya kaayaan kitu téh taya deui anu bisa dipigawé. Tibatan cicing di imah, isuk-isuk nepikeun ka beurang mah ngilu ka kebon. Nya sakadar ulin di kebon lamun henteu babantu digawé ogé. Lamun henteu [...]![]()
